Αμπελόκηποι, 27/3/2020
Συνάδελφοι/ισσες,
Στην πρωτόγνωρη
αναμφίβολα κοινωνική, πολιτική και εκπαιδευτική πραγματικότητα που ζούμε, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου
εύχεται ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ σε όλους και όλες τους/τις συναδέλφους/ισσες,
τους μαθητές τις μαθήτριες μας και τις οικογένειές τους! Η αγάπη για τη ζωή και
τη διαφύλαξή της πρέπει να είναι ο οδηγός στις σκέψεις και στις ενέργειες όλων
μας αυτή τη στιγμή, χωρίς όμως να μπαίνει σε “καραντίνα” ο αγώνας για τη
βελτίωσή της.
Η
πανδημία του κοροναϊού έρχεται να αποκαλύψει με τον πιο δραματικό τρόπο τις τραγικές συνέπειες της δεκαετούς
άσκησης μνημονιακών πολιτικών στη χώρα μας αλλά και συνολικότερα στην Ευρώπη,
με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους στο όνομα της δημοσιονομικής
πειθαρχίας. Οι δραστικές περικοπές που επιβλήθηκαν στο δημόσιο σύστημα υγείας
είχαν σαν αποτέλεσμα τις τεράστιες ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού, τις
κλειστές ΜΕΘ και όλα όσα με δραματικό τρόπο βιώνουμε σήμερα. Οι κυβερνώντες
είναι αυτοί ακριβώς που χθες ζητούσαν τις άμεσες απολύσεις χιλιάδων γιατρών και
νοσηλευτών και σήμερα ξαναφορούν τη μάσκα της εθνικής ομοψυχίας. Πίσω από την
“εθνική ενότητα” κρύβονται οι διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων από το
2010 μέχρι σήμερα, καθώς οι πρωτόγνωρες σημερινές καταστάσεις δεν μπορούν να
κρύψουν την κοινωνικά καταστροφική πολιτική τους.
Τις
συνέπειες αυτής ακριβώς της δημοσιονομικής πειθαρχίας βιώνουμε και στην εκπαίδευση: το σχολείο των
τραγικών ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή, της ελαστικής απασχόλησης, των
μηδενικών διορισμών, της απαξίωσης των
εκπαιδευτικών. Και ξαφνικά, εν μέσω καραντίνας, το υπουργείο Παιδείας επιδιώκει
να μας μεταφέρει στο μαγικό κόσμο του ψηφιακού σχολείου και της κάθε ιδιωτικής
ψηφιακής πλατφόρμας “σύγχρονης ή ασύγχρονης” εξ αποστάσεως διδασκαλίας. Αλλά ας
μην έχουμε καμιά αυταπάτη: κάθε ανθρωπιστική κρίση αξιοποιείται από το σύστημα
στην νομιμοποίηση λύσεων που σε μια προηγούμενη περίοδο θεωρούνταν αδύνατες και
αν τώρα δεν αντιδράσουμε, η επόμενη μέρα της πανδημίας θα είναι πολύ
διαφορετική για τα κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα όλων.
Το υπουργείο Παιδείας με
τις επικοινωνιακές του ενέργειες και ανακοινώσεις περί «εξ αποστάσεως
διδασκαλίας» φαίνεται να αγνοεί την σχολική πραγματικότητα και ενδιαφέρεται
μόνο για τις εντυπώσεις, παίζοντας με την αγωνία παιδιών και γονέων. Επιδιώκει
να μεταφέρει την ευθύνη για ό,τι γίνει ή δε γίνει, στους εκπαιδευτικούς αλλά
και να ανοίξει δρόμους για την προώθηση των νεοφιλελεύθερων αντιεκπαιδευτικών
μέτρων αξιοποιώντας την κρίση ως ευκαιρία για την αντιεκπαιδευτική πολιτική
του. Χρησιμοποιεί την
συγκυρία για να προωθήσει τις νεοφιλελεύθερες, αντιεκπαιδευτικές πολιτικές του ΟΟΣΑ,
όπως την αυτονομία της σχολικής μονάδας, τον διευθυντή-αξιολογητή-manager, τη διαμόρφωσης
συνθηκών πανοπτικού ελέγχου σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών και να κάνει αποδεκτές
την εμπορευματοποίηση–ιδιωτικοποίηση με την εισαγωγή ιδιωτικών εταιρειών (με
κλειστό μάλιστα λογισμικό) στο δημόσιο σχολείο.
Ταυτόχρονα
το Υπουργείο αποδέχεται ως δεδομένο
ότι θα προχωρήσει με ένα μόνο μέρος των μαθητών, αυτούς που διαθέτουν τα υλικά μέσα (ύπαρξη υπολογιστή, γρήγορη σύνδεση
στο διαδίκτυο κ.ά.) για να συμμετέχουν στις εξ
αποστάσεως διαδικασίες, καθώς σε όλα τα έγγραφα και τις οδηγίες δεν υπάρχει καμία
αναφορά για το πως θα λυθούν τα προβλήματα της συμμετοχής του συνόλου των
μαθητών. Την ίδια στιγμή το υπουργείο παραγνωρίζει αντίστοιχα προβλήματα και
των εκπαιδευτικών, τόσο με τον εξοπλισμό και την πρόσβαση όσο και με ενδεχόμενα
προσωπικά προβλήματα (παιδιά, επίβλεψη ευπαθών προσώπων κ.ά.). Επιχειρείται να φτιαχτεί ένα άλλο
(ηλεκτρονικό) σχολείο χωρίς καμία παροχή και προϋπόθεση από το
υπουργείο, βαθαίνοντας έτσι την ταξικότητα της εκπαίδευσης και μεγαλώνοντας τις
ανισότητες.
Συνάδελφοι/ισσες
Σε αυτές τις δύσκολες
συνθήκες, ως εκπαιδευτικοί προτάσσουμε το αίσθημα της αλληλεγγύης και
της συλλογικότητας προς τους/τις μαθητές/τριές μας, τους γονείς τους και την
κοινωνία και με τα μέσα που διαθέτουμε να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τον
παιδαγωγικό και τον κοινωνικό μας ρόλο. Το Δ.Σ. του Ζ΄ Σ.Ε.Π.Ε. λαμβάνοντας
υπόψη τις νέες εγκυκλίους, τις δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας, την κρισιμότητα
της κατάστασης, αλλά και τις συνέπειες των εκπαιδευτικών πολιτικών:
1.
Επισημαίνει ότι η εγκύκλιος 39676/20-3-2020 του
Υπουργείου Παιδείας αναφέρεται σε «Οδηγίες για την υλοποίηση Ασύγχρονης εξ
Αποστάσεως Εκπαίδευσης τα οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται κατά την
περίοδο αναστολής λειτουργίας» των σχολικών μονάδων, η οποία υποδηλώνει ότι η εφαρμογή τους είναι δυνητική και όχι
υποχρεωτική. Επίσης στις «Οδηγίες» αναφέρεται ότι «Η επιλογή της πλατφόρμας
που θα αξιοποιηθεί έγκειται στη διακριτική ευχέρεια του/της κάθε
εκπαιδευτικού. Σε κάθε περίπτωση οι εκπαιδευτικοί και οι Διευθυντές των
σχολικών μονάδων θα υποστηριχθούν για την ψηφιακή πλατφόρμα e-me και για την
ψηφιακή πλατφόρμα e-class από τα αντίστοιχα κέντρα», το οποίο σημαίνει ότι κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι
υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει κάποια από αυτές τις δύο πλατφόρμες.
2.
Καλούμε όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς, αυτόνομα
και σε αντιπαράθεση με την κυβερνητική φλυαρία περί τηλεκπαίδευσης, να
διατηρήσουμε την επαφή μας με τους/τις μαθητές/τριες και τις οικογένειες τους. Nα στηρίξουμε και να
παροτρύνουμε τα παιδιά, ώστε να διατηρήσουν μια στοιχειώδη επαφή με
εκπαιδευτικές μορφωτικές δραστηριότητες ευρύτερου χαρακτήρα (ανάγνωση
βιβλίου, ταινίες, ντοκιμαντέρ, παιγνιώδεις μορφές προσέγγισης της γνώσης κ.ά.).
Ήδη μεγάλος αριθμός
εκπαιδευτικών τo κάνει. Το ίδιο κάναμε
ως κλάδος και την περίοδο του υποσιτισμού χιλιάδων μαθητών ή με την προσφυγική
κρίση. Αυτό που προέχει σήμερα είναι η αλληλεγγύη και έγνοια μας για τα παιδιά
των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων, που κινδυνεύουν όχι μόνο από τον κοροναϊό
αλλά και την ανεργία των οικογενειών τους και τη φτώχεια. Το βασικό ζήτημα δεν
είναι η διδακτέα ύλη και τα ποικίλα φυλλάδια εργασίας, αλλά να σταθούμε, στο
μέτρο του δυνατού, στις δοκιμαζόμενες οικογένειες των μαθητών/τριών μας.
Αναδεικνύουμε ταυτόχρονα την ευρύτερη μορφωτική λειτουργία του σχολείου, με
κάθε πρόσφορο μέσο, χωρίς να ξεχνάμε ότι τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη
ζώσα εκπαιδευτική πράξη και ότι υπάρχουν ζητήματα καθολικότητας της πρόσβασης
στην εκπαίδευση από μεγάλο μέρος των μαθητών. Αν το υπουργείο μπορεί να φανεί
σε κάτι χρήσιμο είναι να πλαισιώσει την εκπαιδευτική δράση της μάχιμης
εκπαίδευσης με κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό και πολιτιστικά, εκπαιδευτικά και
τηλεοπτικά προγράμματα.
3.
Το υπουργείο δεν μπορεί να υποστηρίξει τεχνολογικά μια μαζική διαδικασία
σύγχρονης τηλεκπαίδευσης ενώ κάτι παρόμοιο ισχύει και με τις πληροφοριακές
βάσεις της ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται για λόγους πολιτικού εντυπωσιασμού
και προώθησης γνωστών αντιεκπαιδευτικών μέτρων: σχολεία επιχειρήσεις,
κατηγοριοποίηση, ένταση κοινωνικών ανισοτήτων. Οι βάσεις e-me, e-class που
προτείνουν οι κυβερνώντες, αποτρέποντας τους εκπαιδευτικούς να επιλέξουν τα
δικά τους μορφωτικά και ψηφιακά εργαλεία κάθε άλλο παρά αθώα είναι. Διαμέσου
των παραπάνω ψηφιακών εργαλείων διαμορφώνουν τους όρους του πανοπτικού ελέγχου
της εκπαιδευτικής πράξης και του υλικού που διαμορφώνουν οι εκπαιδευτικοί,
καθώς και των όρων που επιλέγουν να επικοινωνήσουν με τους μαθητές τους. Θα
αποτελέσουν, πιθανά, την “αντικειμενική” βάση για την αυριανή αξιολόγηση των
εκπαιδευτικών, ειδικά με την ενσωμάτωση της δυνατότητας εθνικής συγκρισιμότητας
και έκφρασης αξιολογικής άποψης από τους γονείς. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να
ξεχνάμε ότι στα πορίσματα του Εθνικού Διαλόγου για την Εκπαίδευση της
προηγούμενης κυβέρνησης, προτείνονταν και η κατάργηση δεκάδων χιλιάδων τμημάτων
και η μαζική τηλεκπαίδευση, ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές. Η πανδημία
καθίσταται ένα καλό πείραμα για τέτοια
δυστοπικά εκπαιδευτικά οράματα.
4.
Καλούμε στη βάση των
παραπάνω τους/τις εκπαιδευτικούς να μην εξυπηρετήσουμε τα επικοινωνιακά
κόλπα της (εκάστοτε) πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, όπως αυτά για
την “εξ αποστάσεως διδασκαλία”. Να αποφασίσουμε
συλλογικά και με γνώμονα πάντα τις ιδιαίτερες ανάγκες και δυνατότητες
των μαθητών/τριών το μέσο και τη μορφή της επικοινωνίας μας. Αυτό που προέχει είναι οι εκπαιδευτικοί να
σταθούμε δίπλα στα παιδιά, να νιώσουν τα ίδια τα παιδιά ότι σε συνθήκες
καραντίνας έχουν τους εκπαιδευτικούς δίπλα τους και όχι να τρέχουμε πίσω από
την διδακτέα ύλη.
5.
Σημειώνουμε τέλος ότι για όσο διάστημα παραμένουν κλειστά τα σχολεία, είναι σαφές ότι μπορεί
και πρέπει να υποστηριχθεί με πολλούς τρόπους το διοικητικό έργο από τους
Διευθυντές/τριες και Προϊσταμένες και κυρίως από το σπίτι, χωρίς το άνοιγμα
των σχολείων. Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη για προσωπικό ασφαλείας και πρέπει να
σταματήσουν οι πιέσεις για υποχρεωτική παρουσία των συναδέλφων στα σχολεία,
καθώς καμία τέτοια υποχρέωση δεν προκύπτει με βάση την Κ.Υ.Α.
Συνάδελφοι/ισσες,
Οι στιγμές είναι κρίσιμες και για το
σήμερα και για το αύριο που μας
ετοιμάζουν. Μένουμε
Ενεργοί, στεκόμαστε όρθιοι, δημιουργικοί και αλληλέγγυοι, ώστε να επιστρέψουμε
σύντομα στις τάξεις μας. Δεν ξεχνάμε ότι το σχολείο απευθύνεται σε λαϊκές στην
πλειοψηφία τους οικογένειες, πολλές από τις οποίες στερούνται ακόμη και αγαθά
για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών. Διεκδικούμε τώρα μέτρα για την
ενίσχυση της δημόσιας υγείας που μπορεί να σώσει ζωές, για την στήριξη της
εργασίας και την επιβίωση, ενάντια στις απολύσεις και την επίθεση στα εργασιακά
δικαιώματα για στήριξη της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλους.
Καλούμε όλες και όλους τους/τις
εκπαιδευτικούς να επικοινωνούν άμεσα με το Δ.Σ. για κάθε πρόβλημα που αφορά
αυθαιρεσία του Υπουργείου ή της διοίκησης, είτε για προσωπικό πρόβλημα είτε για
μαθητές και οικογένειες του σχολείου τους.
Kανείς/καμιά
δεν πρέπει να είναι μόνος/η και σ’ αυτή την κρίση!
Για το Δ.Σ. του Ζ΄ Σ.Ε.Π.Ε. Θεσ/νίκης
Η πρόεδρος Ο γεν. γραμματέας
