Ψήφισμα συμπαράστασης για την άδικη και αναίτια βίαιη επίθεση σε εκπαιδευτικό του Συλλόγου μας

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Το Δ.Σ. του Ζ’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσσαλονίκης δηλώνει τη συμπαράστασή του στον συνάδελφο Λάζαρο Μωυσίδη, εκπαιδευτικό του 8ου Δ.Σ. Αμπελοκήπων, που δέχτηκε άδικη και αναίτια βίαιη επίθεση από γονέα, με αποτέλεσμα τη μεταφορά του στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε κάταγμα στο πόδι. Το περιστατικό έλαβε χώρα μέσα στον χώρο του σχολείου, την Παρασκευή 22 Μαρτίου, ημέρα γιορτής στο σχολείο και σε ώρα που το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι μαθητές/τριες  δεν βρισκόταν στον χώρο του σχολείου. Ο συνάδελφος και μία συναδέλφισσα, μαζί με τον διευθυντή του σχολείου και ενώ είχαν κλείσει συνάντηση με τη μητέρα μιας μαθήτριας για να λύσουν με διάλογο τις όποιες διαφορές είχαν οι γονείς με το σχολείο, είδαν τον μαινόμενο πατέρα να εισέρχεται στο γραφείο του σχολείου και χωρίς καμιά εξήγηση να χτυπά και να τραυματίζει σοβαρά τον εκπαιδευτικό.

Το περιστατικό αυτό δεν είναι το μοναδικό στον Σύλλογό μας. Έρχεται να προστεθεί σε δύο προηγούμενα βίαια περιστατικά τη φετινή σχολική χρονιά. Επίσης πυκνώνουν τέτοια περιστατικά σε όλη τη χώρα. Σίγουρα και άλλες επιθέσεις από μερίδα γονέων, όχι απαραίτητα με άσκηση σωματικής βίας, σε εκπαιδευτικούς δε γίνονται γνωστές. Η κατάσταση πρέπει να μας προβληματίσει όλους και όλες. Κατ’ αρχήν οι αιτίες πρέπει να αποδοθούν στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, που έχουν ασκήσει κάθε είδους οικονομική, κοινωνική και ψυχολογική βία στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαικά στρώματα. Η στοχοποίηση και απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου από όλες τις κυβερνήσεις, ειδικά στα χρόνια των μνημονίων αποτελεί επίσης μια σημαντική αιτία.

Κοινωνικές εντάσεις και οικογενειακά προβλήματα μεταφέρονται στο σχολείο. Οι αντιδράσεις για τη φοίτηση των προσφυγόπουλων στα σχολεία, η επίθεση σε μαθητή με ειδικές ανάγκες κ.ά. είναι η μια πλευρά του ζητήματος και αναδεικνύει ότι μερίδα γονέων θεωρεί «φυσιολογικό» να παρεμβαίνει με τρόπο αντιδημοκρατικό στο σχολείο παραβιάζοντας ακόμη και  τα στοιχειώδη δικαιώματα των παιδιών. Η άλλη πλευρά είναι οι παρεμβάσεις στη λειτουργία του σχολείου και της τάξης, η μειωτική «αξιολόγηση» του έργου των εκπαιδευτικών, οι καταγγελίες συνήθως για ασήμαντα ζητήματα ή ακόμα χειρότερα η απειλή για μηνύσεις και οι ξυλοδαρμοί.

Είναι δεδομένο ότι στο σχολείο, σαν ζωντανή κοινωνία που είναι, θα προκύψουν διαφωνίες και διαφορές, αλλά αυτές πρέπει να λύνονται μέσα από διάλογο και πάντα με παιδαγωγικό τρόπο. Είναι επίσης δεδομένο ότι και οι εκπαιδευτικοί είναι εργαζόμενοι και έχουν και αυτοί τα ίδια προβλήματα με τους άλλους εργαζόμενους. Επίσης από τη φύση της δουλειάς τους τα όρια και οι ψυχικές αντοχές τους δοκιμάζονται καθημερινά. Δεν αποκλείεται ότι θα κάνουν και λάθη. Και στιγμές αδυναμίας μπορούν να υπάρξουν και κάποια φορά μπορεί να μην αντιμετωπιστεί με τον σωστότερο τρόπο ένα πρόβλημα.

Αν δε γίνουν κατανοητά τα παραπάνω τότε θα χαθεί η συνολική εικόνα. Το γεγονός δηλαδή ότι οι εκπαιδευτικοί δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για να αντιμετωπιστούν  πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολα προβλήματα κοινωνικοποίησης και ομαλής ένταξης των μαθητών τους.

Με αυτή την έννοια η στοχοποίηση των εκπαιδευτικών δεν ωφελεί κανέναν και πάνω απ’ όλα το Δημόσιο Σχολείο. Γονείς και εκπαιδευτικοί μαζί πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κρίση του Δημόσιου Σχολείου, να παλέψουμε για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας.

Για το Δ.Σ.

   Η πρόεδρος                                       Ο γεν. γραμματέας                                           

        Σοφία Καρασαρλίδου                                        Ηλίας Σμήλιος